We bevinden ons in een interessante, misschien wel beslissende, fase van de Coronacrisis. Ondernemers en consumenten kunnen eigenlijk niet wachten om zo snel mogelijk terug te gaan naar de wereld van vóór de crisis. Misschien nog even anderhalve meter economie, maar dat houdt toch niemand langer dan een paar maanden vol. Alle mooie gedachten over een samenleving met minder verspilling, minder files en minder milieuverwoesting, zijn snel vergeten. Of, die ideeën leefden alleen bij een paar idealisten.
Heel voorzichtig liet het kabinet vorige week doorschemeren dat ondernemers misschien eens moeten nadenken over een gewijzigd verdienmodel en wat meer creativiteit. Als ze dat oppikken is dat waarschijnlijk puur uit lijfsbehoud, niet omdat ze het een goed idee vinden. Terug zoals het was, dat is wat we willen.
Leve de fun-economie
De crisis heeft wel bijzonder duidelijk aangetoond hoe verslaafd we allemaal zijn aan fun. We leven in een pure fun-economie. Sterker nog Nederland lééft voor een flink deel van de fun economie. Grote delen van onze economie (ik las ergens zelfs twee derde) zijn nooit (helemaal) tot stilstand gekomen. Alles wat we nodig hebben wordt nog steeds geproduceerd, zelfs wc-papier. Alles wat we nodig hebben kunnen we nog steeds kopen, eventueel online.
Alles wat we op dit moment niet meer hebben is fun. Vier goedkope vliegvakanties per jaar. Heel vaak naar een restaurant, en zodra de zon schijnt naar een uitpuilend terras. Verder theater-,bioscoop- en museumbezoek. En niet te vergeten fun-shoppen. Dat is geloof ik een combinatie van rondlopen in een druk stadscentrum, onnodige dingen kopen en de horeca bezoeken.
Overdaad
In deze fase van de crisis zouden we toch eens moeten nadenken over de vraag wat nou wél en wat niet iets toevoegt aan ons welzijn. Als we dat nu niet doen, is het een kwestie van tijd en we zijn weer terug bij waar we waren. Met alle twijfelachtige gewoontes erbij.
Er is niets mis met museums en theaters, ook niet met af en toe een terrasje, ook niet met een vakantie. Het gaat om de onvoorstelbare overdaad. En het kopen van grote hoeveelheden Chinese rommel, plus waanzinnig veel wegwerpkleren tijdens het fun-shoppen, dat moeten we toch eens kritisch bekijken.
Dit is de beslissende fase: het is nu of nooit.
Wat moet je doen... 